Logo
innoco, innocare, innocavi, innocatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Lewis & Short
Field:
Agriculture
= harrow in;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1innocoinnocamus
2innocasinnocatis
3innocatinnocant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinnocare
activeperfectinnocavisse
passivepresentinnocari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
innoca
innocate
future
PersonSingularPlural
2
innocato
innocatote
3
innocato
innocanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
innocare
innocamini
future
PersonSingularPlural
2
innocator
3
innocator
innocantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
innocatus
innocati
Gen.
innocati
innocatorum
Dat.
innocato
Acc.
innocatum
innocatos
Voc.
innocate
innocati
Abl.
innocato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
innocata
innocatae
Gen.
innocatae
innocatarum
Dat.
innocatae
Acc.
innocatam
innocatas
Voc.
innocata
innocatae
Abl.
innocata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
innocatum
innocata
Gen.
innocati
innocatorum
Dat.
innocato
Acc.
innocatum
innocata
Voc.
innocatum
innocata
Abl.
innocato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
innocandus
Gen.
innocandi
Dat.
innocando
Acc.
innocandum
Voc.
innocande
Abl.
innocando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
innocanda
Gen.
innocandae
Dat.
innocandae
Acc.
innocandam
Voc.
innocanda
Abl.
innocanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
innocandum
Gen.
innocandi
Dat.
innocando
Acc.
innocandum
Voc.
innocandum
Abl.
innocando

Supines

accusative: innocatum; ablative: innocatu

Examples

Loading examples…