inhaeredito, inhaereditare, inhaereditavi, inhaereditatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Lewis & Short
- Age:
- Later
- Field:
- Government
= appoint an heir;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | inhaeredito | inhaereditamus |
| 2 | inhaereditas | inhaereditatis |
| 3 | inhaereditat | inhaereditant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | inhaereditare |
| active | perfect | inhaereditavisse |
| passive | present | inhaereditari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | inhaeredita | inhaereditate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | inhaereditato | inhaereditatote |
| 3 | inhaereditato | inhaereditanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | inhaereditare | inhaereditamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | inhaereditator | — |
| 3 | inhaereditator | inhaereditantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | inhaereditatus | inhaereditati |
| Gen. | inhaereditati | inhaereditatorum |
| Dat. | inhaereditato | — |
| Acc. | inhaereditatum | inhaereditatos |
| Voc. | inhaereditate | inhaereditati |
| Abl. | inhaereditato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | inhaereditata | inhaereditatae |
| Gen. | inhaereditatae | inhaereditatarum |
| Dat. | inhaereditatae | — |
| Acc. | inhaereditatam | inhaereditatas |
| Voc. | inhaereditata | inhaereditatae |
| Abl. | inhaereditata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | inhaereditatum | inhaereditata |
| Gen. | inhaereditati | inhaereditatorum |
| Dat. | inhaereditato | — |
| Acc. | inhaereditatum | inhaereditata |
| Voc. | inhaereditatum | inhaereditata |
| Abl. | inhaereditato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | inhaereditandus | — |
| Gen. | inhaereditandi | — |
| Dat. | inhaereditando | — |
| Acc. | inhaereditandum | — |
| Voc. | inhaereditande | — |
| Abl. | inhaereditando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | inhaereditanda | — |
| Gen. | inhaereditandae | — |
| Dat. | inhaereditandae | — |
| Acc. | inhaereditandam | — |
| Voc. | inhaereditanda | — |
| Abl. | inhaereditanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | inhaereditandum | — |
| Gen. | inhaereditandi | — |
| Dat. | inhaereditando | — |
| Acc. | inhaereditandum | — |
| Voc. | inhaereditandum | — |
| Abl. | inhaereditando | — |
Supines
accusative: inhaereditatum; ablative: inhaereditatu
Examples
Loading examples…
