Logo
inhaeredito, inhaereditare, inhaereditavi, inhaereditatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Later
Field:
Government
= appoint an heir;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1inhaereditoinhaereditamus
2inhaereditasinhaereditatis
3inhaereditatinhaereditant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinhaereditare
activeperfectinhaereditavisse
passivepresentinhaereditari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
inhaeredita
inhaereditate
future
PersonSingularPlural
2
inhaereditato
inhaereditatote
3
inhaereditato
inhaereditanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
inhaereditare
inhaereditamini
future
PersonSingularPlural
2
inhaereditator
3
inhaereditator
inhaereditantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
inhaereditatus
inhaereditati
Gen.
inhaereditati
inhaereditatorum
Dat.
inhaereditato
Acc.
inhaereditatum
inhaereditatos
Voc.
inhaereditate
inhaereditati
Abl.
inhaereditato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
inhaereditata
inhaereditatae
Gen.
inhaereditatae
inhaereditatarum
Dat.
inhaereditatae
Acc.
inhaereditatam
inhaereditatas
Voc.
inhaereditata
inhaereditatae
Abl.
inhaereditata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
inhaereditatum
inhaereditata
Gen.
inhaereditati
inhaereditatorum
Dat.
inhaereditato
Acc.
inhaereditatum
inhaereditata
Voc.
inhaereditatum
inhaereditata
Abl.
inhaereditato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
inhaereditandus
Gen.
inhaereditandi
Dat.
inhaereditando
Acc.
inhaereditandum
Voc.
inhaereditande
Abl.
inhaereditando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
inhaereditanda
Gen.
inhaereditandae
Dat.
inhaereditandae
Acc.
inhaereditandam
Voc.
inhaereditanda
Abl.
inhaereditanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
inhaereditandum
Gen.
inhaereditandi
Dat.
inhaereditando
Acc.
inhaereditandum
Voc.
inhaereditandum
Abl.
inhaereditando

Supines

accusative: inhaereditatum; ablative: inhaereditatu

Examples

Loading examples…