Logo
infrico, infricare, infricui, infrictus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Lewis & Short
= rub in;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1infricoinfricamus
2infricasinfricatis
3infricatinfricant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinfricare
activeperfectinfricuisse
passivepresentinfricari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
infrica
infricate
future
PersonSingularPlural
2
infricato
infricatote
3
infricato
infricanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
infricare
infricamini
future
PersonSingularPlural
2
infricator
3
infricator
infricantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
infrictus
infricti
Gen.
infricti
infrictorum
Dat.
infricto
Acc.
infrictum
infrictos
Voc.
infricte
infricti
Abl.
infricto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
infricta
infrictae
Gen.
infrictae
infrictarum
Dat.
infrictae
Acc.
infrictam
infrictas
Voc.
infricta
infrictae
Abl.
infricta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
infrictum
infricta
Gen.
infricti
infrictorum
Dat.
infricto
Acc.
infrictum
infricta
Voc.
infrictum
infricta
Abl.
infricto

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
infricandus
Gen.
infricandi
Dat.
infricando
Acc.
infricandum
Voc.
infricande
Abl.
infricando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
infricanda
Gen.
infricandae
Dat.
infricandae
Acc.
infricandam
Voc.
infricanda
Abl.
infricanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
infricandum
Gen.
infricandi
Dat.
infricando
Acc.
infricandum
Voc.
infricandum
Abl.
infricando

Supines

accusative: infrictum; ablative: infrictu

Examples

Loading examples…