Logo
infligo, infligere, inflixi, inflictus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= knock or dash (against); inflict, impose;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1infligoinfligimus
2infligisinfligitis
3infligitinfligunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinfligere
activeperfectinflixisse
passivepresentinfligi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
inflige
infligite
future
PersonSingularPlural
2
infligito
infligitote
3
infligito
infligunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
infligere
infligimini
future
PersonSingularPlural
2
infligitor
3
infligitor
infliguntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
inflictus
inflicti
Gen.
inflicti
inflictorum
Dat.
inflicto
Acc.
inflictum
inflictos
Voc.
inflicte
inflicti
Abl.
inflicto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
inflicta
inflictae
Gen.
inflictae
inflictarum
Dat.
inflictae
Acc.
inflictam
inflictas
Voc.
inflicta
inflictae
Abl.
inflicta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
inflictum
inflicta
Gen.
inflicti
inflictorum
Dat.
inflicto
Acc.
inflictum
inflicta
Voc.
inflictum
inflicta
Abl.
inflicto

Supines

accusative: inflictum; ablative: inflictu

Examples

Loading examples…