Logo
infirmo, infirmare, infirmavi, infirmatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= weaken; diminish; annul; (PASS) be ill (Bee);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1infirmoinfirmamus
2infirmasinfirmatis
3infirmatinfirmant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinfirmare
activeperfectinfirmavisse
passivepresentinfirmari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
infirma
infirmate
future
PersonSingularPlural
2
infirmato
infirmatote
3
infirmato
infirmanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
infirmare
infirmamini
future
PersonSingularPlural
2
infirmator
3
infirmator
infirmantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
infirmatus
infirmati
Gen.
infirmati
infirmatorum
Dat.
infirmato
Acc.
infirmatum
infirmatos
Voc.
infirmate
infirmati
Abl.
infirmato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
infirmata
infirmatae
Gen.
infirmatae
infirmatarum
Dat.
infirmatae
Acc.
infirmatam
infirmatas
Voc.
infirmata
infirmatae
Abl.
infirmata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
infirmatum
infirmata
Gen.
infirmati
infirmatorum
Dat.
infirmato
Acc.
infirmatum
infirmata
Voc.
infirmatum
infirmata
Abl.
infirmato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
infirmandus
Gen.
infirmandi
Dat.
infirmando
Acc.
infirmandum
Voc.
infirmande
Abl.
infirmando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
infirmanda
Gen.
infirmandae
Dat.
infirmandae
Acc.
infirmandam
Voc.
infirmanda
Abl.
infirmanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
infirmandum
Gen.
infirmandi
Dat.
infirmando
Acc.
infirmandum
Voc.
infirmandum
Abl.
infirmando

Supines

accusative: infirmatum; ablative: infirmatu

Examples

Loading examples…