Logo
induro, indurare, induravi, induratus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= make hard;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1induroinduramus
2indurasinduratis
3induratindurant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentindurare
activeperfectinduravisse
passivepresentindurari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
indura
indurate
future
PersonSingularPlural
2
indurato
induratote
3
indurato
induranto

passive

present
PersonSingularPlural
2
indurare
induramini
future
PersonSingularPlural
2
indurator
3
indurator
indurantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
induratus
indurati
Gen.
indurati
induratorum
Dat.
indurato
Acc.
induratum
induratos
Voc.
indurate
indurati
Abl.
indurato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
indurata
induratae
Gen.
induratae
induratarum
Dat.
induratae
Acc.
induratam
induratas
Voc.
indurata
induratae
Abl.
indurata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
induratum
indurata
Gen.
indurati
induratorum
Dat.
indurato
Acc.
induratum
indurata
Voc.
induratum
indurata
Abl.
indurato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
indurandus
Gen.
indurandi
Dat.
indurando
Acc.
indurandum
Voc.
indurande
Abl.
indurando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
induranda
Gen.
indurandae
Dat.
indurandae
Acc.
indurandam
Voc.
induranda
Abl.
induranda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
indurandum
Gen.
indurandi
Dat.
indurando
Acc.
indurandum
Voc.
indurandum
Abl.
indurando

Supines

accusative: induratum; ablative: induratu

Examples

Loading examples…