Logo
indulgeo, indulgere, indulsi, indultus:
Verb · 2nd conjugation · variant: 1st · Takes dative
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= indulge; be indulgent/lenient/kind; grant/bestow; gratify oneself; give in to;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1indulgeoindulgemus
2indulgesindulgetis
3indulgetindulgent

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentindulgere
activeperfectindulsisse
passivepresentindulgeri

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
indulge
indulgete
future
PersonSingularPlural
2
indulgeto
indulgetote
3
indulgeto
indulgento

passive

present
PersonSingularPlural
2
indulgere
indulgemini
future
PersonSingularPlural
2
indulgetor
3
indulgetor
indulgentor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
indultus
indulti
Gen.
indulti
indultorum
Dat.
indulto
Acc.
indultum
indultos
Voc.
indulte
indulti
Abl.
indulto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
indulta
indultae
Gen.
indultae
indultarum
Dat.
indultae
Acc.
indultam
indultas
Voc.
indulta
indultae
Abl.
indulta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
indultum
indulta
Gen.
indulti
indultorum
Dat.
indulto
Acc.
indultum
indulta
Voc.
indultum
indulta
Abl.
indulto

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
indulgendus
Gen.
indulgendi
Dat.
indulgendo
Acc.
indulgendum
Voc.
indulgende
Abl.
indulgendo
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
indulgenda
Gen.
indulgendae
Dat.
indulgendae
Acc.
indulgendam
Voc.
indulgenda
Abl.
indulgenda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
indulgendum
Gen.
indulgendi
Dat.
indulgendo
Acc.
indulgendum
Voc.
indulgendum
Abl.
indulgendo

Supines

accusative: indultum; ablative: indultu

Examples

Loading examples…