indubito, indubitare, indubitavi, indubitatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
- Frequency:
- Lesser
= have misgivings (about);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | indubito | indubitamus |
| 2 | indubitas | indubitatis |
| 3 | indubitat | indubitant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | indubitare |
| active | perfect | indubitavisse |
| passive | present | indubitari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | indubita | indubitate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | indubitato | indubitatote |
| 3 | indubitato | indubitanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | indubitare | indubitamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | indubitator | — |
| 3 | indubitator | indubitantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | indubitatus | indubitati |
| Gen. | indubitati | indubitatorum |
| Dat. | indubitato | — |
| Acc. | indubitatum | indubitatos |
| Voc. | indubitate | indubitati |
| Abl. | indubitato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | indubitata | indubitatae |
| Gen. | indubitatae | indubitatarum |
| Dat. | indubitatae | — |
| Acc. | indubitatam | indubitatas |
| Voc. | indubitata | indubitatae |
| Abl. | indubitata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | indubitatum | indubitata |
| Gen. | indubitati | indubitatorum |
| Dat. | indubitato | — |
| Acc. | indubitatum | indubitata |
| Voc. | indubitatum | indubitata |
| Abl. | indubitato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | indubitandus | — |
| Gen. | indubitandi | — |
| Dat. | indubitando | — |
| Acc. | indubitandum | — |
| Voc. | indubitande | — |
| Abl. | indubitando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | indubitanda | — |
| Gen. | indubitandae | — |
| Dat. | indubitandae | — |
| Acc. | indubitandam | — |
| Voc. | indubitanda | — |
| Abl. | indubitanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | indubitandum | — |
| Gen. | indubitandi | — |
| Dat. | indubitando | — |
| Acc. | indubitandum | — |
| Voc. | indubitandum | — |
| Abl. | indubitando | — |
Supines
accusative: indubitatum; ablative: indubitatu
Examples
Loading examples…
