Logo
induo, induere, indui, indutus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st
Frequency:
Very Frequent
= put on, clothe, cover; dress oneself in; [se induere => to impale oneself];

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1induoinduimus
2induisinduitis
3induitinduunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentinduere
activeperfectinduisse
passivepresentindui

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
indue
induite
future
PersonSingularPlural
2
induito
induitote
3
induito
induunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
induere
induimini
future
PersonSingularPlural
2
induitor
3
induitor
induuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
indutus
induti
Gen.
induti
indutorum
Dat.
induto
Acc.
indutum
indutos
Voc.
indute
induti
Abl.
induto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
induta
indutae
Gen.
indutae
indutarum
Dat.
indutae
Acc.
indutam
indutas
Voc.
induta
indutae
Abl.
induta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
indutum
induta
Gen.
induti
indutorum
Dat.
induto
Acc.
indutum
induta
Voc.
indutum
induta
Abl.
induto

Supines

accusative: indutum; ablative: indutu

Examples

Loading examples…