Logo
imprecor, imprecari, imprecatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
Frequency:
Lesser
= call down/upon, invoke; pray for; utter curses;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1imprecorimprecamur
2imprecarisimprecamini
3imprecaturimprecantur

Infinitives

VoiceTenseForms
passivepresentimprecari

Imperatives

passive

present
PersonSingularPlural
2
imprecare
imprecamini
future
PersonSingularPlural
2
imprecator
3
imprecator
imprecantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
imprecatus
imprecati
Gen.
imprecati
imprecatorum
Dat.
imprecato
Acc.
imprecatum
imprecatos
Voc.
imprecate
imprecati
Abl.
imprecato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
imprecata
imprecatae
Gen.
imprecatae
imprecatarum
Dat.
imprecatae
Acc.
imprecatam
imprecatas
Voc.
imprecata
imprecatae
Abl.
imprecata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
imprecatum
imprecata
Gen.
imprecati
imprecatorum
Dat.
imprecato
Acc.
imprecatum
imprecata
Voc.
imprecatum
imprecata
Abl.
imprecato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
imprecandus
Gen.
imprecandi
Dat.
imprecando
Acc.
imprecandum
Voc.
imprecande
Abl.
imprecando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
imprecanda
Gen.
imprecandae
Dat.
imprecandae
Acc.
imprecandam
Voc.
imprecanda
Abl.
imprecanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
imprecandum
Gen.
imprecandi
Dat.
imprecando
Acc.
imprecandum
Voc.
imprecandum
Abl.
imprecando

Supines

accusative: imprecatum; ablative: imprecatu

Examples

Loading examples…