Logo
ignoro, ignorare, ignoravi, ignoratus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Very Frequent
= not know; be unfamiliar with; disregard; ignore; be ignorant of;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1ignoroignoramus
2ignorasignoratis
3ignoratignorant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentignorare
activeperfectignoravisse
passivepresentignorari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
ignora
ignorate
future
PersonSingularPlural
2
ignorato
ignoratote
3
ignorato
ignoranto

passive

present
PersonSingularPlural
2
ignorare
ignoramini
future
PersonSingularPlural
2
ignorator
3
ignorator
ignorantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
ignoratus
ignorati
Gen.
ignorati
ignoratorum
Dat.
ignorato
Acc.
ignoratum
ignoratos
Voc.
ignorate
ignorati
Abl.
ignorato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
ignorata
ignoratae
Gen.
ignoratae
ignoratarum
Dat.
ignoratae
Acc.
ignoratam
ignoratas
Voc.
ignorata
ignoratae
Abl.
ignorata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
ignoratum
ignorata
Gen.
ignorati
ignoratorum
Dat.
ignorato
Acc.
ignoratum
ignorata
Voc.
ignoratum
ignorata
Abl.
ignorato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
ignorandus
Gen.
ignorandi
Dat.
ignorando
Acc.
ignorandum
Voc.
ignorande
Abl.
ignorando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
ignoranda
Gen.
ignorandae
Dat.
ignorandae
Acc.
ignorandam
Voc.
ignoranda
Abl.
ignoranda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
ignorandum
Gen.
ignorandi
Dat.
ignorando
Acc.
ignorandum
Voc.
ignorandum
Abl.
ignorando

Supines

accusative: ignoratum; ablative: ignoratu

Examples

Loading examples…