affremo, affremere, -, -:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Intransitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= roar/rage/growl (at); assent noisily to (w/DAT);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | affremo | affremimus |
| 2 | affremis | affremitis |
| 3 | affremit | affremunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | affremere |
| passive | present | affremi |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | affreme | affremite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | affremito | affremitote |
| 3 | affremito | affremunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | affremere | affremimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | affremitor | — |
| 3 | affremitor | affremuntor |
Participles
Present Active Participle
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | — | affrementia |
| Acc. | affremens | affrementia |
| Voc. | — | affrementia |
Examples
Loading examples…
