Logo
excuso, excusare, excusavi, excusatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= excuse/justify/explain; make excuse for/plead as excuse; allege; absolve/exempt;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1excusoexcusamus
2excusasexcusatis
3excusatexcusant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentexcusare
activeperfectexcusavisse
passivepresentexcusari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
excusa
excusate
future
PersonSingularPlural
2
excusato
excusatote
3
excusato
excusanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
excusare
excusamini
future
PersonSingularPlural
2
excusator
3
excusator
excusantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
excusatus
excusati
Gen.
excusati
excusatorum
Dat.
excusato
Acc.
excusatum
excusatos
Voc.
excusate
excusati
Abl.
excusato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
excusata
excusatae
Gen.
excusatae
excusatarum
Dat.
excusatae
Acc.
excusatam
excusatas
Voc.
excusata
excusatae
Abl.
excusata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
excusatum
excusata
Gen.
excusati
excusatorum
Dat.
excusato
Acc.
excusatum
excusata
Voc.
excusatum
excusata
Abl.
excusato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
excusandus
Gen.
excusandi
Dat.
excusando
Acc.
excusandum
Voc.
excusande
Abl.
excusando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
excusanda
Gen.
excusandae
Dat.
excusandae
Acc.
excusandam
Voc.
excusanda
Abl.
excusanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
excusandum
Gen.
excusandi
Dat.
excusando
Acc.
excusandum
Voc.
excusandum
Abl.
excusando

Supines

accusative: excusatum; ablative: excusatu

Examples

Loading examples…