Logo
abrumpo, abrumpere, abrupi, abruptus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= break (bonds); break off; tear asunder; cut through, sever; remove, separate;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1abrumpoabrumpimus
2abrumpisabrumpitis
3abrumpitabrumpunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentabrumpere
activeperfectabrupisse
passivepresentabrumpi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
abrumpe
abrumpite
future
PersonSingularPlural
2
abrumpito
abrumpitote
3
abrumpito
abrumpunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
abrumpere
abrumpimini
future
PersonSingularPlural
2
abrumpitor
3
abrumpitor
abrumpuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
abruptus
abrupti
Gen.
abrupti
abruptorum
Dat.
abrupto
Acc.
abruptum
abruptos
Voc.
abrupte
abrupti
Abl.
abrupto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
abrupta
abruptae
Gen.
abruptae
abruptarum
Dat.
abruptae
Acc.
abruptam
abruptas
Voc.
abrupta
abruptae
Abl.
abrupta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
abruptum
abrupta
Gen.
abrupti
abruptorum
Dat.
abrupto
Acc.
abruptum
abrupta
Voc.
abruptum
abrupta
Abl.
abrupto

Supines

accusative: abruptum; ablative: abruptu

Examples

Loading examples…