Logo
emendico, emendicare, emendicavi, emendicatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= beg, solicit, obtain by begging;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1emendicoemendicamus
2emendicasemendicatis
3emendicatemendicant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentemendicare
activeperfectemendicavisse
passivepresentemendicari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
emendica
emendicate
future
PersonSingularPlural
2
emendicato
emendicatote
3
emendicato
emendicanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
emendicare
emendicamini
future
PersonSingularPlural
2
emendicator
3
emendicator
emendicantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
emendicatus
emendicati
Gen.
emendicati
emendicatorum
Dat.
emendicato
Acc.
emendicatum
emendicatos
Voc.
emendicate
emendicati
Abl.
emendicato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
emendicata
emendicatae
Gen.
emendicatae
emendicatarum
Dat.
emendicatae
Acc.
emendicatam
emendicatas
Voc.
emendicata
emendicatae
Abl.
emendicata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
emendicatum
emendicata
Gen.
emendicati
emendicatorum
Dat.
emendicato
Acc.
emendicatum
emendicata
Voc.
emendicatum
emendicata
Abl.
emendicato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
emendicandus
Gen.
emendicandi
Dat.
emendicando
Acc.
emendicandum
Voc.
emendicande
Abl.
emendicando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
emendicanda
Gen.
emendicandae
Dat.
emendicandae
Acc.
emendicandam
Voc.
emendicanda
Abl.
emendicanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
emendicandum
Gen.
emendicandi
Dat.
emendicando
Acc.
emendicandum
Voc.
emendicandum
Abl.
emendicando

Supines

accusative: emendicatum; ablative: emendicatu

Examples

Loading examples…