abrenuntio, abrenuntiare, abrenuntiavi, abrenuntiatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Stelten (Ecclesiastical Latin)
- Age:
- Later
= renounce, repudiate (strongly);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | abrenuntio | abrenuntiamus |
| 2 | abrenuntias | abrenuntiatis |
| 3 | abrenuntiat | abrenuntiant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | abrenuntiare |
| active | perfect | abrenuntiavisse |
| passive | present | abrenuntiari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abrenuntia | abrenuntiate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abrenuntiato | abrenuntiatote |
| 3 | abrenuntiato | abrenuntianto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abrenuntiare | abrenuntiamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | abrenuntiator | — |
| 3 | abrenuntiator | abrenuntiantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abrenuntiatus | abrenuntiati |
| Gen. | abrenuntiati | abrenuntiatorum |
| Dat. | abrenuntiato | — |
| Acc. | abrenuntiatum | abrenuntiatos |
| Voc. | abrenuntiate | abrenuntiati |
| Abl. | abrenuntiato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abrenuntiata | abrenuntiatae |
| Gen. | abrenuntiatae | abrenuntiatarum |
| Dat. | abrenuntiatae | — |
| Acc. | abrenuntiatam | abrenuntiatas |
| Voc. | abrenuntiata | abrenuntiatae |
| Abl. | abrenuntiata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abrenuntiatum | abrenuntiata |
| Gen. | abrenuntiati | abrenuntiatorum |
| Dat. | abrenuntiato | — |
| Acc. | abrenuntiatum | abrenuntiata |
| Voc. | abrenuntiatum | abrenuntiata |
| Abl. | abrenuntiato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abrenuntiandus | — |
| Gen. | abrenuntiandi | — |
| Dat. | abrenuntiando | — |
| Acc. | abrenuntiandum | — |
| Voc. | abrenuntiande | — |
| Abl. | abrenuntiando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abrenuntianda | — |
| Gen. | abrenuntiandae | — |
| Dat. | abrenuntiandae | — |
| Acc. | abrenuntiandam | — |
| Voc. | abrenuntianda | — |
| Abl. | abrenuntianda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | abrenuntiandum | — |
| Gen. | abrenuntiandi | — |
| Dat. | abrenuntiando | — |
| Acc. | abrenuntiandum | — |
| Voc. | abrenuntiandum | — |
| Abl. | abrenuntiando | — |
Supines
accusative: abrenuntiatum; ablative: abrenuntiatu
Examples
Loading examples…
