Logo
dubito, dubitare, dubitavi, dubitatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= doubt; deliberate; hesitate (over); be uncertain/irresolute;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dubitodubitamus
2dubitasdubitatis
3dubitatdubitant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdubitare
activeperfectdubitavisse
passivepresentdubitari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
dubita
dubitate
future
PersonSingularPlural
2
dubitato
dubitatote
3
dubitato
dubitanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dubitare
dubitamini
future
PersonSingularPlural
2
dubitator
3
dubitator
dubitantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
dubitatus
dubitati
Gen.
dubitati
dubitatorum
Dat.
dubitato
Acc.
dubitatum
dubitatos
Voc.
dubitate
dubitati
Abl.
dubitato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dubitata
dubitatae
Gen.
dubitatae
dubitatarum
Dat.
dubitatae
Acc.
dubitatam
dubitatas
Voc.
dubitata
dubitatae
Abl.
dubitata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
dubitatum
dubitata
Gen.
dubitati
dubitatorum
Dat.
dubitato
Acc.
dubitatum
dubitata
Voc.
dubitatum
dubitata
Abl.
dubitato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
dubitandus
Gen.
dubitandi
Dat.
dubitando
Acc.
dubitandum
Voc.
dubitande
Abl.
dubitando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
dubitanda
Gen.
dubitandae
Dat.
dubitandae
Acc.
dubitandam
Voc.
dubitanda
Abl.
dubitanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
dubitandum
Gen.
dubitandi
Dat.
dubitando
Acc.
dubitandum
Voc.
dubitandum
Abl.
dubitando

Supines

accusative: dubitatum; ablative: dubitatu

Examples

Loading examples…