Logo
dogmatizo, dogmatizare, dogmatizavi, dogmatizatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Later
Field:
Religion
= propound a dogma; dogmatize(Latham);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dogmatizodogmatizamus
2dogmatizasdogmatizatis
3dogmatizatdogmatizant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdogmatizare
activeperfectdogmatizavisse
passivepresentdogmatizari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
dogmatiza
dogmatizate
future
PersonSingularPlural
2
dogmatizato
dogmatizatote
3
dogmatizato
dogmatizanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dogmatizare
dogmatizamini
future
PersonSingularPlural
2
dogmatizator
3
dogmatizator
dogmatizantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
dogmatizatus
dogmatizati
Gen.
dogmatizati
dogmatizatorum
Dat.
dogmatizato
Acc.
dogmatizatum
dogmatizatos
Voc.
dogmatizate
dogmatizati
Abl.
dogmatizato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dogmatizata
dogmatizatae
Gen.
dogmatizatae
dogmatizatarum
Dat.
dogmatizatae
Acc.
dogmatizatam
dogmatizatas
Voc.
dogmatizata
dogmatizatae
Abl.
dogmatizata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
dogmatizatum
dogmatizata
Gen.
dogmatizati
dogmatizatorum
Dat.
dogmatizato
Acc.
dogmatizatum
dogmatizata
Voc.
dogmatizatum
dogmatizata
Abl.
dogmatizato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
dogmatizandus
Gen.
dogmatizandi
Dat.
dogmatizando
Acc.
dogmatizandum
Voc.
dogmatizande
Abl.
dogmatizando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
dogmatizanda
Gen.
dogmatizandae
Dat.
dogmatizandae
Acc.
dogmatizandam
Voc.
dogmatizanda
Abl.
dogmatizanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
dogmatizandum
Gen.
dogmatizandi
Dat.
dogmatizando
Acc.
dogmatizandum
Voc.
dogmatizandum
Abl.
dogmatizando

Supines

accusative: dogmatizatum; ablative: dogmatizatu

Examples

Loading examples…