Logo
dissocio, dissociare, dissociavi, dissociatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Lesser
= be/set at variance with, split into factions, separate, part;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dissociodissociamus
2dissociasdissociatis
3dissociatdissociant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdissociare
activeperfectdissociavisse
passivepresentdissociari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
dissocia
dissociate
future
PersonSingularPlural
2
dissociato
dissociatote
3
dissociato
dissocianto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dissociare
dissociamini
future
PersonSingularPlural
2
dissociator
3
dissociator
dissociantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
dissociatus
dissociati
Gen.
dissociati
dissociatorum
Dat.
dissociato
Acc.
dissociatum
dissociatos
Voc.
dissociate
dissociati
Abl.
dissociato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dissociata
dissociatae
Gen.
dissociatae
dissociatarum
Dat.
dissociatae
Acc.
dissociatam
dissociatas
Voc.
dissociata
dissociatae
Abl.
dissociata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
dissociatum
dissociata
Gen.
dissociati
dissociatorum
Dat.
dissociato
Acc.
dissociatum
dissociata
Voc.
dissociatum
dissociata
Abl.
dissociato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
dissociandus
Gen.
dissociandi
Dat.
dissociando
Acc.
dissociandum
Voc.
dissociande
Abl.
dissociando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
dissocianda
Gen.
dissociandae
Dat.
dissociandae
Acc.
dissociandam
Voc.
dissocianda
Abl.
dissocianda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
dissociandum
Gen.
dissociandi
Dat.
dissociando
Acc.
dissociandum
Voc.
dissociandum
Abl.
dissociando

Supines

accusative: dissociatum; ablative: dissociatu

Examples

Loading examples…