disrumpo, disrumpere, disrupi, disruptus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= cause to break apart/off, shatter/burst/split, disrupt/sever; (PASS) get broken;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | disrumpo | disrumpimus |
| 2 | disrumpis | disrumpitis |
| 3 | disrumpit | disrumpunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | disrumpere |
| active | perfect | disrupisse |
| passive | present | disrumpi |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | disrumpe | disrumpite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | disrumpito | disrumpitote |
| 3 | disrumpito | disrumpunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | disrumpere | disrumpimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | disrumpitor | — |
| 3 | disrumpitor | disrumpuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disruptus | disrupti |
| Gen. | disrupti | disruptorum |
| Dat. | disrupto | — |
| Acc. | disruptum | disruptos |
| Voc. | disrupte | disrupti |
| Abl. | disrupto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disrupta | disruptae |
| Gen. | disruptae | disruptarum |
| Dat. | disruptae | — |
| Acc. | disruptam | disruptas |
| Voc. | disrupta | disruptae |
| Abl. | disrupta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disruptum | disrupta |
| Gen. | disrupti | disruptorum |
| Dat. | disrupto | — |
| Acc. | disruptum | disrupta |
| Voc. | disruptum | disrupta |
| Abl. | disrupto | — |
Supines
accusative: disruptum; ablative: disruptu
Examples
Loading examples…
