Logo
disilio, disilire, disilivi, disilitus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th · Intransitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Stelten (Ecclesiastical Latin)
Age:
Medieval
= leap from one place to another;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1disiliodisilimus
2disilisdisilitis
3disilitdisiliunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdisilire
activeperfectdisilivisse
passivepresentdisiliri

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
disili
disilite
future
PersonSingularPlural
2
disilito
disilitote
3
disilito
disiliunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
disilire
disilimini
future
PersonSingularPlural
2
disilitor
3
disilitor
disiliuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
disilitus
disiliti
Gen.
disiliti
disilitorum
Dat.
disilito
Acc.
disilitum
disilitos
Voc.
disilite
disiliti
Abl.
disilito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
disilita
disilitae
Gen.
disilitae
disilitarum
Dat.
disilitae
Acc.
disilitam
disilitas
Voc.
disilita
disilitae
Abl.
disilita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
disilitum
disilita
Gen.
disiliti
disilitorum
Dat.
disilito
Acc.
disilitum
disilita
Voc.
disilitum
disilita
Abl.
disilito

Supines

accusative: disilitum; ablative: disilitu

Examples

Loading examples…