disilio, disilire, disilivi, disilitus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th · Intransitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Stelten (Ecclesiastical Latin)
- Age:
- Medieval
= leap from one place to another;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | disilio | disilimus |
| 2 | disilis | disilitis |
| 3 | disilit | disiliunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | disilire |
| active | perfect | disilivisse |
| passive | present | disiliri |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | disili | disilite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | disilito | disilitote |
| 3 | disilito | disiliunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | disilire | disilimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | disilitor | — |
| 3 | disilitor | disiliuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disilitus | disiliti |
| Gen. | disiliti | disilitorum |
| Dat. | disilito | — |
| Acc. | disilitum | disilitos |
| Voc. | disilite | disiliti |
| Abl. | disilito | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disilita | disilitae |
| Gen. | disilitae | disilitarum |
| Dat. | disilitae | — |
| Acc. | disilitam | disilitas |
| Voc. | disilita | disilitae |
| Abl. | disilita | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disilitum | disilita |
| Gen. | disiliti | disilitorum |
| Dat. | disilito | — |
| Acc. | disilitum | disilita |
| Voc. | disilitum | disilita |
| Abl. | disilito | — |
Supines
accusative: disilitum; ablative: disilitu
Examples
Loading examples…
