Logo
disicio, disicere, disjeci, disjectus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= break up; scatter; drive apart; separate into two halves, halve, divide;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1disiciodisicimus
2disicisdisicitis
3disicitdisiciunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdisicere
activeperfectdisjecisse
passivepresentdisici

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
disice, disic
disicite
future
PersonSingularPlural
2
disicito
disicitote
3
disicito
disicunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
disicere
disicimini
future
PersonSingularPlural
2
disicitor
3
disicitor
disicuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
disjectus
disjecti
Gen.
disjecti
disjectorum
Dat.
disjecto
Acc.
disjectum
disjectos
Voc.
disjecte
disjecti
Abl.
disjecto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
disjecta
disjectae
Gen.
disjectae
disjectarum
Dat.
disjectae
Acc.
disjectam
disjectas
Voc.
disjecta
disjectae
Abl.
disjecta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
disjectum
disjecta
Gen.
disjecti
disjectorum
Dat.
disjecto
Acc.
disjectum
disjecta
Voc.
disjectum
disjecta
Abl.
disjecto

Supines

accusative: disjectum; ablative: disjectu

Examples

Loading examples…