discepto, disceptare, disceptavi, disceptatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
- Frequency:
- Lesser
= dispute; debate; arbitrate;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | discepto | disceptamus |
| 2 | disceptas | disceptatis |
| 3 | disceptat | disceptant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | disceptare |
| active | perfect | disceptavisse |
| passive | present | disceptari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | discepta | disceptate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | disceptato | disceptatote |
| 3 | disceptato | disceptanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | disceptare | disceptamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | disceptator | — |
| 3 | disceptator | disceptantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disceptatus | disceptati |
| Gen. | disceptati | disceptatorum |
| Dat. | disceptato | — |
| Acc. | disceptatum | disceptatos |
| Voc. | disceptate | disceptati |
| Abl. | disceptato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disceptata | disceptatae |
| Gen. | disceptatae | disceptatarum |
| Dat. | disceptatae | — |
| Acc. | disceptatam | disceptatas |
| Voc. | disceptata | disceptatae |
| Abl. | disceptata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disceptatum | disceptata |
| Gen. | disceptati | disceptatorum |
| Dat. | disceptato | — |
| Acc. | disceptatum | disceptata |
| Voc. | disceptatum | disceptata |
| Abl. | disceptato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disceptandus | — |
| Gen. | disceptandi | — |
| Dat. | disceptando | — |
| Acc. | disceptandum | — |
| Voc. | disceptande | — |
| Abl. | disceptando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disceptanda | — |
| Gen. | disceptandae | — |
| Dat. | disceptandae | — |
| Acc. | disceptandam | — |
| Voc. | disceptanda | — |
| Abl. | disceptanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | disceptandum | — |
| Gen. | disceptandi | — |
| Dat. | disceptando | — |
| Acc. | disceptandum | — |
| Voc. | disceptandum | — |
| Abl. | disceptando | — |
Supines
accusative: disceptatum; ablative: disceptatu
Examples
Loading examples…
