discaveo, discavere, discavi, discautus:
Verb · 2nd conjugation · variant: 1st · Intransitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Lewis & Short
- Age:
- Early
= beware of; be on one's guard against; keep away from;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | discaveo | discavemus |
| 2 | discaves | discavetis |
| 3 | discavet | discavent |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | discavere |
| active | perfect | discavisse |
| passive | present | discaveri |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | discave | discavete |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | discaveto | discavetote |
| 3 | discaveto | discavento |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | discavere | discavemini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | discavetor | — |
| 3 | discavetor | discaventor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | discautus | discauti |
| Gen. | discauti | discautorum |
| Dat. | discauto | — |
| Acc. | discautum | discautos |
| Voc. | discaute | discauti |
| Abl. | discauto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | discauta | discautae |
| Gen. | discautae | discautarum |
| Dat. | discautae | — |
| Acc. | discautam | discautas |
| Voc. | discauta | discautae |
| Abl. | discauta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | discautum | discauta |
| Gen. | discauti | discautorum |
| Dat. | discauto | — |
| Acc. | discautum | discauta |
| Voc. | discautum | discauta |
| Abl. | discauto | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | discavendus | — |
| Gen. | discavendi | — |
| Dat. | discavendo | — |
| Acc. | discavendum | — |
| Voc. | discavende | — |
| Abl. | discavendo | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | discavenda | — |
| Gen. | discavendae | — |
| Dat. | discavendae | — |
| Acc. | discavendam | — |
| Voc. | discavenda | — |
| Abl. | discavenda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | discavendum | — |
| Gen. | discavendi | — |
| Dat. | discavendo | — |
| Acc. | discavendum | — |
| Voc. | discavendum | — |
| Abl. | discavendo | — |
Supines
accusative: discautum; ablative: discautu
Examples
Loading examples…
