Logo
dirumpo, dirumpere, dirupi, diruptus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= cause to break apart/shatter/burst/split/rupture/disrupt; (PASS) burst/break;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dirumpodirumpimus
2dirumpisdirumpitis
3dirumpitdirumpunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdirumpere
activeperfectdirupisse
passivepresentdirumpi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
dirumpe
dirumpite
future
PersonSingularPlural
2
dirumpito
dirumpitote
3
dirumpito
dirumpunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dirumpere
dirumpimini
future
PersonSingularPlural
2
dirumpitor
3
dirumpitor
dirumpuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
diruptus
dirupti
Gen.
dirupti
diruptorum
Dat.
dirupto
Acc.
diruptum
diruptos
Voc.
dirupte
dirupti
Abl.
dirupto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dirupta
diruptae
Gen.
diruptae
diruptarum
Dat.
diruptae
Acc.
diruptam
diruptas
Voc.
dirupta
diruptae
Abl.
dirupta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
diruptum
dirupta
Gen.
dirupti
diruptorum
Dat.
dirupto
Acc.
diruptum
dirupta
Voc.
diruptum
dirupta
Abl.
dirupto

Supines

accusative: diruptum; ablative: diruptu

Examples

Loading examples…