Logo
diruo, diruere, dirui, dirutus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= demolish/wreck/destroy, pull down, raze to ground; overthrow; bankrupt (L+S);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1diruodiruimus
2diruisdiruitis
3diruitdiruunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdiruere
activeperfectdiruisse
passivepresentdirui

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
dirue
diruite
future
PersonSingularPlural
2
diruito
diruitote
3
diruito
diruunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
diruere
diruimini
future
PersonSingularPlural
2
diruitor
3
diruitor
diruuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
dirutus
diruti
Gen.
diruti
dirutorum
Dat.
diruto
Acc.
dirutum
dirutos
Voc.
dirute
diruti
Abl.
diruto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
diruta
dirutae
Gen.
dirutae
dirutarum
Dat.
dirutae
Acc.
dirutam
dirutas
Voc.
diruta
dirutae
Abl.
diruta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
dirutum
diruta
Gen.
diruti
dirutorum
Dat.
diruto
Acc.
dirutum
diruta
Voc.
dirutum
diruta
Abl.
diruto

Supines

accusative: dirutum; ablative: dirutu

Examples

Loading examples…