Logo
dirrumpo, dirrumpere, dirrupi, dirruptus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= cause to break apart/shatter/burst/split/rupture/disrupt; (PASS) burst/break;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dirrumpodirrumpimus
2dirrumpisdirrumpitis
3dirrumpitdirrumpunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdirrumpere
activeperfectdirrupisse
passivepresentdirrumpi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
dirrumpe
dirrumpite
future
PersonSingularPlural
2
dirrumpito
dirrumpitote
3
dirrumpito
dirrumpunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dirrumpere
dirrumpimini
future
PersonSingularPlural
2
dirrumpitor
3
dirrumpitor
dirrumpuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
dirruptus
dirrupti
Gen.
dirrupti
dirruptorum
Dat.
dirrupto
Acc.
dirruptum
dirruptos
Voc.
dirrupte
dirrupti
Abl.
dirrupto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dirrupta
dirruptae
Gen.
dirruptae
dirruptarum
Dat.
dirruptae
Acc.
dirruptam
dirruptas
Voc.
dirrupta
dirruptae
Abl.
dirrupta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
dirruptum
dirrupta
Gen.
dirrupti
dirruptorum
Dat.
dirrupto
Acc.
dirruptum
dirrupta
Voc.
dirruptum
dirrupta
Abl.
dirrupto

Supines

accusative: dirruptum; ablative: dirruptu

Examples

Loading examples…