Logo
dirationo, dirationare, dirationavi, dirationatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Latham (Medieval Word List)
Age:
Medieval
Field:
Government
= deraign; establish title; vindicate; decide/adjudge; [~ me => clear oneself];

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dirationodirationamus
2dirationasdirationatis
3dirationatdirationant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdirationare
activeperfectdirationavisse
passivepresentdirationari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
dirationa
dirationate
future
PersonSingularPlural
2
dirationato
dirationatote
3
dirationato
dirationanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dirationare
dirationamini
future
PersonSingularPlural
2
dirationator
3
dirationator
dirationantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
dirationatus
dirationati
Gen.
dirationati
dirationatorum
Dat.
dirationato
Acc.
dirationatum
dirationatos
Voc.
dirationate
dirationati
Abl.
dirationato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dirationata
dirationatae
Gen.
dirationatae
dirationatarum
Dat.
dirationatae
Acc.
dirationatam
dirationatas
Voc.
dirationata
dirationatae
Abl.
dirationata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
dirationatum
dirationata
Gen.
dirationati
dirationatorum
Dat.
dirationato
Acc.
dirationatum
dirationata
Voc.
dirationatum
dirationata
Abl.
dirationato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
dirationandus
Gen.
dirationandi
Dat.
dirationando
Acc.
dirationandum
Voc.
dirationande
Abl.
dirationando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
dirationanda
Gen.
dirationandae
Dat.
dirationandae
Acc.
dirationandam
Voc.
dirationanda
Abl.
dirationanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
dirationandum
Gen.
dirationandi
Dat.
dirationando
Acc.
dirationandum
Voc.
dirationandum
Abl.
dirationando

Supines

accusative: dirationatum; ablative: dirationatu

Examples

Loading examples…