dirationo, dirationare, dirationavi, dirationatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Latham (Medieval Word List)
- Age:
- Medieval
- Field:
- Government
= deraign; establish title; vindicate; decide/adjudge; [~ me => clear oneself];
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | dirationo | dirationamus |
| 2 | dirationas | dirationatis |
| 3 | dirationat | dirationant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | dirationare |
| active | perfect | dirationavisse |
| passive | present | dirationari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dirationa | dirationate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dirationato | dirationatote |
| 3 | dirationato | dirationanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dirationare | dirationamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dirationator | — |
| 3 | dirationator | dirationantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dirationatus | dirationati |
| Gen. | dirationati | dirationatorum |
| Dat. | dirationato | — |
| Acc. | dirationatum | dirationatos |
| Voc. | dirationate | dirationati |
| Abl. | dirationato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dirationata | dirationatae |
| Gen. | dirationatae | dirationatarum |
| Dat. | dirationatae | — |
| Acc. | dirationatam | dirationatas |
| Voc. | dirationata | dirationatae |
| Abl. | dirationata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dirationatum | dirationata |
| Gen. | dirationati | dirationatorum |
| Dat. | dirationato | — |
| Acc. | dirationatum | dirationata |
| Voc. | dirationatum | dirationata |
| Abl. | dirationato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dirationandus | — |
| Gen. | dirationandi | — |
| Dat. | dirationando | — |
| Acc. | dirationandum | — |
| Voc. | dirationande | — |
| Abl. | dirationando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dirationanda | — |
| Gen. | dirationandae | — |
| Dat. | dirationandae | — |
| Acc. | dirationandam | — |
| Voc. | dirationanda | — |
| Abl. | dirationanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dirationandum | — |
| Gen. | dirationandi | — |
| Dat. | dirationando | — |
| Acc. | dirationandum | — |
| Voc. | dirationandum | — |
| Abl. | dirationando | — |
Supines
accusative: dirationatum; ablative: dirationatu
Examples
Loading examples…
