Logo
dinoto, dinotare, dinotavi, dinotatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= mark with a distinctive label;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dinotodinotamus
2dinotasdinotatis
3dinotatdinotant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdinotare
activeperfectdinotavisse
passivepresentdinotari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
dinota
dinotate
future
PersonSingularPlural
2
dinotato
dinotatote
3
dinotato
dinotanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dinotare
dinotamini
future
PersonSingularPlural
2
dinotator
3
dinotator
dinotantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
dinotatus
dinotati
Gen.
dinotati
dinotatorum
Dat.
dinotato
Acc.
dinotatum
dinotatos
Voc.
dinotate
dinotati
Abl.
dinotato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dinotata
dinotatae
Gen.
dinotatae
dinotatarum
Dat.
dinotatae
Acc.
dinotatam
dinotatas
Voc.
dinotata
dinotatae
Abl.
dinotata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
dinotatum
dinotata
Gen.
dinotati
dinotatorum
Dat.
dinotato
Acc.
dinotatum
dinotata
Voc.
dinotatum
dinotata
Abl.
dinotato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
dinotandus
Gen.
dinotandi
Dat.
dinotando
Acc.
dinotandum
Voc.
dinotande
Abl.
dinotando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
dinotanda
Gen.
dinotandae
Dat.
dinotandae
Acc.
dinotandam
Voc.
dinotanda
Abl.
dinotanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
dinotandum
Gen.
dinotandi
Dat.
dinotando
Acc.
dinotandum
Voc.
dinotandum
Abl.
dinotando

Supines

accusative: dinotatum; ablative: dinotatu

Examples

Loading examples…