dimico, dimicare, dimicavi, dimicatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
- Frequency:
- Frequent
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
- Field:
- Military
= fight, battle; struggle/contend/strive; brandish weapons; be in conflict/peril;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | dimico | dimicamus |
| 2 | dimicas | dimicatis |
| 3 | dimicat | dimicant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | dimicare |
| active | perfect | dimicavisse |
| passive | present | dimicari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dimica | dimicate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dimicato | dimicatote |
| 3 | dimicato | dimicanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dimicare | dimicamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | dimicator | — |
| 3 | dimicator | dimicantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dimicatus | dimicati |
| Gen. | dimicati | dimicatorum |
| Dat. | dimicato | — |
| Acc. | dimicatum | dimicatos |
| Voc. | dimicate | dimicati |
| Abl. | dimicato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dimicata | dimicatae |
| Gen. | dimicatae | dimicatarum |
| Dat. | dimicatae | — |
| Acc. | dimicatam | dimicatas |
| Voc. | dimicata | dimicatae |
| Abl. | dimicata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dimicatum | dimicata |
| Gen. | dimicati | dimicatorum |
| Dat. | dimicato | — |
| Acc. | dimicatum | dimicata |
| Voc. | dimicatum | dimicata |
| Abl. | dimicato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dimicandus | — |
| Gen. | dimicandi | — |
| Dat. | dimicando | — |
| Acc. | dimicandum | — |
| Voc. | dimicande | — |
| Abl. | dimicando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dimicanda | — |
| Gen. | dimicandae | — |
| Dat. | dimicandae | — |
| Acc. | dimicandam | — |
| Voc. | dimicanda | — |
| Abl. | dimicanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | dimicandum | — |
| Gen. | dimicandi | — |
| Dat. | dimicando | — |
| Acc. | dimicandum | — |
| Voc. | dimicandum | — |
| Abl. | dimicando | — |
Supines
accusative: dimicatum; ablative: dimicatu
Examples
Loading examples…
