Logo
diligo, diligare, diligavi, diligatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= bind fast, tie (up), fasten; make fast by tying; bandage; tie (bandage);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1diligodiligamus
2diligasdiligatis
3diligatdiligant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdiligare
activeperfectdiligavisse
passivepresentdiligari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
diliga
diligate
future
PersonSingularPlural
2
diligato
diligatote
3
diligato
diliganto

passive

present
PersonSingularPlural
2
diligare
diligamini
future
PersonSingularPlural
2
diligator
3
diligator
diligantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
diligatus
diligati
Gen.
diligati
diligatorum
Dat.
diligato
Acc.
diligatum
diligatos
Voc.
diligate
diligati
Abl.
diligato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
diligata
diligatae
Gen.
diligatae
diligatarum
Dat.
diligatae
Acc.
diligatam
diligatas
Voc.
diligata
diligatae
Abl.
diligata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
diligatum
diligata
Gen.
diligati
diligatorum
Dat.
diligato
Acc.
diligatum
diligata
Voc.
diligatum
diligata
Abl.
diligato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
diligandus
Gen.
diligandi
Dat.
diligando
Acc.
diligandum
Voc.
diligande
Abl.
diligando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
diliganda
Gen.
diligandae
Dat.
diligandae
Acc.
diligandam
Voc.
diliganda
Abl.
diliganda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
diligandum
Gen.
diligandi
Dat.
diligando
Acc.
diligandum
Voc.
diligandum
Abl.
diligando

Supines

accusative: diligatum; ablative: diligatu

Examples

Loading examples…