Logo
dijungo, dijungere, dijunxi, dijunctus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= unyoke; disunite, sever, divide, separate, part, estrange; put asunder (Ecc);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dijungodijungimus
2dijungisdijungitis
3dijungitdijungunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdijungere
activeperfectdijunxisse
passivepresentdijungi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
dijunge
dijungite
future
PersonSingularPlural
2
dijungito
dijungitote
3
dijungito
dijungunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dijungere
dijungimini
future
PersonSingularPlural
2
dijungitor
3
dijungitor
dijunguntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
dijunctus
dijuncti
Gen.
dijuncti
dijunctorum
Dat.
dijuncto
Acc.
dijunctum
dijunctos
Voc.
dijuncte
dijuncti
Abl.
dijuncto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dijuncta
dijunctae
Gen.
dijunctae
dijunctarum
Dat.
dijunctae
Acc.
dijunctam
dijunctas
Voc.
dijuncta
dijunctae
Abl.
dijuncta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
dijunctum
dijuncta
Gen.
dijuncti
dijunctorum
Dat.
dijuncto
Acc.
dijunctum
dijuncta
Voc.
dijunctum
dijuncta
Abl.
dijuncto

Supines

accusative: dijunctum; ablative: dijunctu

Examples

Loading examples…