Logo
difringo, difringare, difregi, difractus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= shatter; break up/apart/in pieces;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1difringodifringamus
2difringasdifringatis
3difringatdifringant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdifringare
activeperfectdifregisse
passivepresentdifringari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
difringa
difringate
future
PersonSingularPlural
2
difringato
difringatote
3
difringato
difringanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
difringare
difringamini
future
PersonSingularPlural
2
difringator
3
difringator
difringantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
difractus
difracti
Gen.
difracti
difractorum
Dat.
difracto
Acc.
difractum
difractos
Voc.
difracte
difracti
Abl.
difracto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
difracta
difractae
Gen.
difractae
difractarum
Dat.
difractae
Acc.
difractam
difractas
Voc.
difracta
difractae
Abl.
difracta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
difractum
difracta
Gen.
difracti
difractorum
Dat.
difracto
Acc.
difractum
difracta
Voc.
difractum
difracta
Abl.
difracto

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
difringandus
Gen.
difringandi
Dat.
difringando
Acc.
difringandum
Voc.
difringande
Abl.
difringando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
difringanda
Gen.
difringandae
Dat.
difringandae
Acc.
difringandam
Voc.
difringanda
Abl.
difringanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
difringandum
Gen.
difringandi
Dat.
difringando
Acc.
difringandum
Voc.
difringandum
Abl.
difringando

Supines

accusative: difractum; ablative: difractu

Examples

Loading examples…