Logo
diffibulo, diffibulare, diffibulavi, diffibulatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= unfasten; unbuckle (L+S); unclasp;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1diffibulodiffibulamus
2diffibulasdiffibulatis
3diffibulatdiffibulant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdiffibulare
activeperfectdiffibulavisse
passivepresentdiffibulari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
diffibula
diffibulate
future
PersonSingularPlural
2
diffibulato
diffibulatote
3
diffibulato
diffibulanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
diffibulare
diffibulamini
future
PersonSingularPlural
2
diffibulator
3
diffibulator
diffibulantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
diffibulatus
diffibulati
Gen.
diffibulati
diffibulatorum
Dat.
diffibulato
Acc.
diffibulatum
diffibulatos
Voc.
diffibulate
diffibulati
Abl.
diffibulato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
diffibulata
diffibulatae
Gen.
diffibulatae
diffibulatarum
Dat.
diffibulatae
Acc.
diffibulatam
diffibulatas
Voc.
diffibulata
diffibulatae
Abl.
diffibulata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
diffibulatum
diffibulata
Gen.
diffibulati
diffibulatorum
Dat.
diffibulato
Acc.
diffibulatum
diffibulata
Voc.
diffibulatum
diffibulata
Abl.
diffibulato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
diffibulandus
Gen.
diffibulandi
Dat.
diffibulando
Acc.
diffibulandum
Voc.
diffibulande
Abl.
diffibulando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
diffibulanda
Gen.
diffibulandae
Dat.
diffibulandae
Acc.
diffibulandam
Voc.
diffibulanda
Abl.
diffibulanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
diffibulandum
Gen.
diffibulandi
Dat.
diffibulando
Acc.
diffibulandum
Voc.
diffibulandum
Abl.
diffibulando

Supines

accusative: diffibulatum; ablative: diffibulatu

Examples

Loading examples…