Logo
advento, adventare, adventavi, adventatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= approach, come to, draw near; arrive, "turn up"; come in (tide); approximate;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1adventoadventamus
2adventasadventatis
3adventatadventant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentadventare
activeperfectadventavisse
passivepresentadventari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
adventa
adventate
future
PersonSingularPlural
2
adventato
adventatote
3
adventato
adventanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
adventare
adventamini
future
PersonSingularPlural
2
adventator
3
adventator
adventantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
adventatus
adventati
Gen.
adventati
adventatorum
Dat.
adventato
Acc.
adventatum
adventatos
Voc.
adventate
adventati
Abl.
adventato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
adventata
adventatae
Gen.
adventatae
adventatarum
Dat.
adventatae
Acc.
adventatam
adventatas
Voc.
adventata
adventatae
Abl.
adventata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
adventatum
adventata
Gen.
adventati
adventatorum
Dat.
adventato
Acc.
adventatum
adventata
Voc.
adventatum
adventata
Abl.
adventato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
adventandus
Gen.
adventandi
Dat.
adventando
Acc.
adventandum
Voc.
adventande
Abl.
adventando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
adventanda
Gen.
adventandae
Dat.
adventandae
Acc.
adventandam
Voc.
adventanda
Abl.
adventanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
adventandum
Gen.
adventandi
Dat.
adventando
Acc.
adventandum
Voc.
adventandum
Abl.
adventando

Supines

accusative: adventatum; ablative: adventatu

Examples

Loading examples…