Logo
devio, deviare, deviavi, deviatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Lesser
Dictionary:
Stelten (Ecclesiastical Latin)
Age:
Medieval
= detour; stray; depart;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1deviodeviamus
2deviasdeviatis
3deviatdeviant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdeviare
activeperfectdeviavisse
passivepresentdeviari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
devia
deviate
future
PersonSingularPlural
2
deviato
deviatote
3
deviato
devianto

passive

present
PersonSingularPlural
2
deviare
deviamini
future
PersonSingularPlural
2
deviator
3
deviator
deviantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
deviatus
deviati
Gen.
deviati
deviatorum
Dat.
deviato
Acc.
deviatum
deviatos
Voc.
deviate
deviati
Abl.
deviato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
deviata
deviatae
Gen.
deviatae
deviatarum
Dat.
deviatae
Acc.
deviatam
deviatas
Voc.
deviata
deviatae
Abl.
deviata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
deviatum
deviata
Gen.
deviati
deviatorum
Dat.
deviato
Acc.
deviatum
deviata
Voc.
deviatum
deviata
Abl.
deviato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
deviandus
Gen.
deviandi
Dat.
deviando
Acc.
deviandum
Voc.
deviande
Abl.
deviando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
devianda
Gen.
deviandae
Dat.
deviandae
Acc.
deviandam
Voc.
devianda
Abl.
devianda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
deviandum
Gen.
deviandi
Dat.
deviando
Acc.
deviandum
Voc.
deviandum
Abl.
deviando

Supines

accusative: deviatum; ablative: deviatu

Examples

Loading examples…