Logo
destruo, destruere, destruxi, destructus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= demolish, pull/tear down; destroy, ruin; demolish/refute (arguments/evidence);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1destruodestruimus
2destruisdestruitis
3destruitdestruunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdestruere
activeperfectdestruxisse
passivepresentdestrui

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
destrue
destruite
future
PersonSingularPlural
2
destruito
destruitote
3
destruito
destruunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
destruere
destruimini
future
PersonSingularPlural
2
destruitor
3
destruitor
destruuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
destructus
destructi
Gen.
destructi
destructorum
Dat.
destructo
Acc.
destructum
destructos
Voc.
destructe
destructi
Abl.
destructo

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
destructa
destructae
Gen.
destructae
destructarum
Dat.
destructae
Acc.
destructam
destructas
Voc.
destructa
destructae
Abl.
destructa

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
destructum
destructa
Gen.
destructi
destructorum
Dat.
destructo
Acc.
destructum
destructa
Voc.
destructum
destructa
Abl.
destructo

Supines

accusative: destructum; ablative: destructu

Examples

Loading examples…