Logo
despicor, despicari, despicatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= despise; scorn, disdain;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1despicordespicamur
2despicarisdespicamini
3despicaturdespicantur

Infinitives

VoiceTenseForms
passivepresentdespicari

Imperatives

passive

present
PersonSingularPlural
2
despicare
despicamini
future
PersonSingularPlural
2
despicator
3
despicator
despicantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
despicatus
despicati
Gen.
despicati
despicatorum
Dat.
despicato
Acc.
despicatum
despicatos
Voc.
despicate
despicati
Abl.
despicato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
despicata
despicatae
Gen.
despicatae
despicatarum
Dat.
despicatae
Acc.
despicatam
despicatas
Voc.
despicata
despicatae
Abl.
despicata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
despicatum
despicata
Gen.
despicati
despicatorum
Dat.
despicato
Acc.
despicatum
despicata
Voc.
despicatum
despicata
Abl.
despicato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
despicandus
Gen.
despicandi
Dat.
despicando
Acc.
despicandum
Voc.
despicande
Abl.
despicando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
despicanda
Gen.
despicandae
Dat.
despicandae
Acc.
despicandam
Voc.
despicanda
Abl.
despicanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
despicandum
Gen.
despicandi
Dat.
despicando
Acc.
despicandum
Voc.
despicandum
Abl.
despicando

Supines

accusative: despicatum; ablative: despicatu

Examples

Loading examples…