Logo
deruo, deruere, derui, derutus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= fall down/off; cause to fall/collapse; throw/cast down (L+S); detract/take away;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1deruoderuimus
2deruisderuitis
3deruitderuunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentderuere
activeperfectderuisse
passivepresentderui

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
derue
deruite
future
PersonSingularPlural
2
deruito
deruitote
3
deruito
deruunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
deruere
deruimini
future
PersonSingularPlural
2
deruitor
3
deruitor
deruuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
derutus
deruti
Gen.
deruti
derutorum
Dat.
deruto
Acc.
derutum
derutos
Voc.
derute
deruti
Abl.
deruto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
deruta
derutae
Gen.
derutae
derutarum
Dat.
derutae
Acc.
derutam
derutas
Voc.
deruta
derutae
Abl.
deruta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
derutum
deruta
Gen.
deruti
derutorum
Dat.
deruto
Acc.
derutum
deruta
Voc.
derutum
deruta
Abl.
deruto

Supines

accusative: derutum; ablative: derutu

Examples

Loading examples…