Logo
deocco, deoccare, deoccavi, deoccatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Pliny
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
Field:
Agriculture
= harrow, run the harrows over (crop to remove weeds and ventilate the soil);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1deoccodeoccamus
2deoccasdeoccatis
3deoccatdeoccant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdeoccare
activeperfectdeoccavisse
passivepresentdeoccari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
deocca
deoccate
future
PersonSingularPlural
2
deoccato
deoccatote
3
deoccato
deoccanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
deoccare
deoccamini
future
PersonSingularPlural
2
deoccator
3
deoccator
deoccantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
deoccatus
deoccati
Gen.
deoccati
deoccatorum
Dat.
deoccato
Acc.
deoccatum
deoccatos
Voc.
deoccate
deoccati
Abl.
deoccato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
deoccata
deoccatae
Gen.
deoccatae
deoccatarum
Dat.
deoccatae
Acc.
deoccatam
deoccatas
Voc.
deoccata
deoccatae
Abl.
deoccata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
deoccatum
deoccata
Gen.
deoccati
deoccatorum
Dat.
deoccato
Acc.
deoccatum
deoccata
Voc.
deoccatum
deoccata
Abl.
deoccato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
deoccandus
Gen.
deoccandi
Dat.
deoccando
Acc.
deoccandum
Voc.
deoccande
Abl.
deoccando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
deoccanda
Gen.
deoccandae
Dat.
deoccandae
Acc.
deoccandam
Voc.
deoccanda
Abl.
deoccanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
deoccandum
Gen.
deoccandi
Dat.
deoccando
Acc.
deoccandum
Voc.
deoccandum
Abl.
deoccando

Supines

accusative: deoccatum; ablative: deoccatu

Examples

Loading examples…