Logo
denuntio, denuntiare, denuntiavi, denuntiatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= give notice, warn/foretell; threaten/enjoin/declare intent to injure; intimate;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1denuntiodenuntiamus
2denuntiasdenuntiatis
3denuntiatdenuntiant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdenuntiare
activeperfectdenuntiavisse
passivepresentdenuntiari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
denuntia
denuntiate
future
PersonSingularPlural
2
denuntiato
denuntiatote
3
denuntiato
denuntianto

passive

present
PersonSingularPlural
2
denuntiare
denuntiamini
future
PersonSingularPlural
2
denuntiator
3
denuntiator
denuntiantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
denuntiatus
denuntiati
Gen.
denuntiati
denuntiatorum
Dat.
denuntiato
Acc.
denuntiatum
denuntiatos
Voc.
denuntiate
denuntiati
Abl.
denuntiato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
denuntiata
denuntiatae
Gen.
denuntiatae
denuntiatarum
Dat.
denuntiatae
Acc.
denuntiatam
denuntiatas
Voc.
denuntiata
denuntiatae
Abl.
denuntiata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
denuntiatum
denuntiata
Gen.
denuntiati
denuntiatorum
Dat.
denuntiato
Acc.
denuntiatum
denuntiata
Voc.
denuntiatum
denuntiata
Abl.
denuntiato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
denuntiandus
Gen.
denuntiandi
Dat.
denuntiando
Acc.
denuntiandum
Voc.
denuntiande
Abl.
denuntiando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
denuntianda
Gen.
denuntiandae
Dat.
denuntiandae
Acc.
denuntiandam
Voc.
denuntianda
Abl.
denuntianda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
denuntiandum
Gen.
denuntiandi
Dat.
denuntiando
Acc.
denuntiandum
Voc.
denuntiandum
Abl.
denuntiando

Supines

accusative: denuntiatum; ablative: denuntiatu

Examples

Loading examples…