Logo
defringo, defringere, defrengi, defractus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= break off; remove by breaking; break to pieces (L+S); destroy;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1defringodefringimus
2defringisdefringitis
3defringitdefringunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdefringere
activeperfectdefrengisse
passivepresentdefringi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
defringe
defringite
future
PersonSingularPlural
2
defringito
defringitote
3
defringito
defringunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
defringere
defringimini
future
PersonSingularPlural
2
defringitor
3
defringitor
defringuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
defractus
defracti
Gen.
defracti
defractorum
Dat.
defracto
Acc.
defractum
defractos
Voc.
defracte
defracti
Abl.
defracto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
defracta
defractae
Gen.
defractae
defractarum
Dat.
defractae
Acc.
defractam
defractas
Voc.
defracta
defractae
Abl.
defracta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
defractum
defracta
Gen.
defracti
defractorum
Dat.
defracto
Acc.
defractum
defracta
Voc.
defractum
defracta
Abl.
defracto

Supines

accusative: defractum; ablative: defractu

Examples

Loading examples…