Logo
dedigno, dedignare, dedignavi, dedignatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
= disdain; refuse (scornfully), reject with scorn, spurn; feel contempt for;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1dedignodedignamus
2dedignasdedignatis
3dedignatdedignant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdedignare
activeperfectdedignavisse
passivepresentdedignari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
dedigna
dedignate
future
PersonSingularPlural
2
dedignato
dedignatote
3
dedignato
dedignanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
dedignare
dedignamini
future
PersonSingularPlural
2
dedignator
3
dedignator
dedignantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
dedignatus
dedignati
Gen.
dedignati
dedignatorum
Dat.
dedignato
Acc.
dedignatum
dedignatos
Voc.
dedignate
dedignati
Abl.
dedignato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
dedignata
dedignatae
Gen.
dedignatae
dedignatarum
Dat.
dedignatae
Acc.
dedignatam
dedignatas
Voc.
dedignata
dedignatae
Abl.
dedignata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
dedignatum
dedignata
Gen.
dedignati
dedignatorum
Dat.
dedignato
Acc.
dedignatum
dedignata
Voc.
dedignatum
dedignata
Abl.
dedignato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
dedignandus
Gen.
dedignandi
Dat.
dedignando
Acc.
dedignandum
Voc.
dedignande
Abl.
dedignando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
dedignanda
Gen.
dedignandae
Dat.
dedignandae
Acc.
dedignandam
Voc.
dedignanda
Abl.
dedignanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
dedignandum
Gen.
dedignandi
Dat.
dedignando
Acc.
dedignandum
Voc.
dedignandum
Abl.
dedignando

Supines

accusative: dedignatum; ablative: dedignatu

Examples

Loading examples…