Logo
declamito, declamitare, declamitavi, declamitatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
Field:
Literature
= declaim (oratoric exercise) continually/habitually; practice rhetoric; bluster;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1declamitodeclamitamus
2declamitasdeclamitatis
3declamitatdeclamitant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdeclamitare
activeperfectdeclamitavisse
passivepresentdeclamitari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
declamita
declamitate
future
PersonSingularPlural
2
declamitato
declamitatote
3
declamitato
declamitanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
declamitare
declamitamini
future
PersonSingularPlural
2
declamitator
3
declamitator
declamitantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
declamitatus
declamitati
Gen.
declamitati
declamitatorum
Dat.
declamitato
Acc.
declamitatum
declamitatos
Voc.
declamitate
declamitati
Abl.
declamitato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
declamitata
declamitatae
Gen.
declamitatae
declamitatarum
Dat.
declamitatae
Acc.
declamitatam
declamitatas
Voc.
declamitata
declamitatae
Abl.
declamitata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
declamitatum
declamitata
Gen.
declamitati
declamitatorum
Dat.
declamitato
Acc.
declamitatum
declamitata
Voc.
declamitatum
declamitata
Abl.
declamitato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
declamitandus
Gen.
declamitandi
Dat.
declamitando
Acc.
declamitandum
Voc.
declamitande
Abl.
declamitando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
declamitanda
Gen.
declamitandae
Dat.
declamitandae
Acc.
declamitandam
Voc.
declamitanda
Abl.
declamitanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
declamitandum
Gen.
declamitandi
Dat.
declamitando
Acc.
declamitandum
Voc.
declamitandum
Abl.
declamitando

Supines

accusative: declamitatum; ablative: declamitatu

Examples

Loading examples…