Logo
debucino, debucinare, debucinavi, debucinatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
Field:
Religion
= trumpet forth;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1debucinodebucinamus
2debucinasdebucinatis
3debucinatdebucinant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdebucinare
activeperfectdebucinavisse
passivepresentdebucinari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
debucina
debucinate
future
PersonSingularPlural
2
debucinato
debucinatote
3
debucinato
debucinanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
debucinare
debucinamini
future
PersonSingularPlural
2
debucinator
3
debucinator
debucinantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
debucinatus
debucinati
Gen.
debucinati
debucinatorum
Dat.
debucinato
Acc.
debucinatum
debucinatos
Voc.
debucinate
debucinati
Abl.
debucinato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
debucinata
debucinatae
Gen.
debucinatae
debucinatarum
Dat.
debucinatae
Acc.
debucinatam
debucinatas
Voc.
debucinata
debucinatae
Abl.
debucinata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
debucinatum
debucinata
Gen.
debucinati
debucinatorum
Dat.
debucinato
Acc.
debucinatum
debucinata
Voc.
debucinatum
debucinata
Abl.
debucinato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
debucinandus
Gen.
debucinandi
Dat.
debucinando
Acc.
debucinandum
Voc.
debucinande
Abl.
debucinando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
debucinanda
Gen.
debucinandae
Dat.
debucinandae
Acc.
debucinandam
Voc.
debucinanda
Abl.
debucinanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
debucinandum
Gen.
debucinandi
Dat.
debucinando
Acc.
debucinandum
Voc.
debucinandum
Abl.
debucinando

Supines

accusative: debucinatum; ablative: debucinatu

Examples

Loading examples…