convivo, convivere, convixi, convictus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Intransitive
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= live at same time, be contemporary; spend time in company; live/dine together;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | convivo | convivimus |
| 2 | convivis | convivitis |
| 3 | convivit | convivunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | convivere |
| active | perfect | convixisse |
| passive | present | convivi |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convive | convivite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convivito | convivitote |
| 3 | convivito | convivunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convivere | convivimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convivitor | — |
| 3 | convivitor | convivuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convictus | convicti |
| Gen. | convicti | convictorum |
| Dat. | convicto | — |
| Acc. | convictum | convictos |
| Voc. | convicte | convicti |
| Abl. | convicto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convicta | convictae |
| Gen. | convictae | convictarum |
| Dat. | convictae | — |
| Acc. | convictam | convictas |
| Voc. | convicta | convictae |
| Abl. | convicta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convictum | convicta |
| Gen. | convicti | convictorum |
| Dat. | convicto | — |
| Acc. | convictum | convicta |
| Voc. | convictum | convicta |
| Abl. | convicto | — |
Supines
accusative: convictum; ablative: convictu
Examples
Loading examples…
