convenusto, convenustare, convenustavi, convenustatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Lesser
- Dictionary:
- Lewis & Short
- Age:
- Late
= ornament, adorn;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | convenusto | convenustamus |
| 2 | convenustas | convenustatis |
| 3 | convenustat | convenustant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | convenustare |
| active | perfect | convenustavisse |
| passive | present | convenustari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convenusta | convenustate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convenustato | convenustatote |
| 3 | convenustato | convenustanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convenustare | convenustamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convenustator | — |
| 3 | convenustator | convenustantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convenustatus | convenustati |
| Gen. | convenustati | convenustatorum |
| Dat. | convenustato | — |
| Acc. | convenustatum | convenustatos |
| Voc. | convenustate | convenustati |
| Abl. | convenustato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convenustata | convenustatae |
| Gen. | convenustatae | convenustatarum |
| Dat. | convenustatae | — |
| Acc. | convenustatam | convenustatas |
| Voc. | convenustata | convenustatae |
| Abl. | convenustata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convenustatum | convenustata |
| Gen. | convenustati | convenustatorum |
| Dat. | convenustato | — |
| Acc. | convenustatum | convenustata |
| Voc. | convenustatum | convenustata |
| Abl. | convenustato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convenustandus | — |
| Gen. | convenustandi | — |
| Dat. | convenustando | — |
| Acc. | convenustandum | — |
| Voc. | convenustande | — |
| Abl. | convenustando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convenustanda | — |
| Gen. | convenustandae | — |
| Dat. | convenustandae | — |
| Acc. | convenustandam | — |
| Voc. | convenustanda | — |
| Abl. | convenustanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convenustandum | — |
| Gen. | convenustandi | — |
| Dat. | convenustando | — |
| Acc. | convenustandum | — |
| Voc. | convenustandum | — |
| Abl. | convenustando | — |
Supines
accusative: convenustatum; ablative: convenustatu
Examples
Loading examples…
