Logo
convenusto, convenustare, convenustavi, convenustatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Lesser
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
= ornament, adorn;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1convenustoconvenustamus
2convenustasconvenustatis
3convenustatconvenustant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconvenustare
activeperfectconvenustavisse
passivepresentconvenustari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
convenusta
convenustate
future
PersonSingularPlural
2
convenustato
convenustatote
3
convenustato
convenustanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
convenustare
convenustamini
future
PersonSingularPlural
2
convenustator
3
convenustator
convenustantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
convenustatus
convenustati
Gen.
convenustati
convenustatorum
Dat.
convenustato
Acc.
convenustatum
convenustatos
Voc.
convenustate
convenustati
Abl.
convenustato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
convenustata
convenustatae
Gen.
convenustatae
convenustatarum
Dat.
convenustatae
Acc.
convenustatam
convenustatas
Voc.
convenustata
convenustatae
Abl.
convenustata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
convenustatum
convenustata
Gen.
convenustati
convenustatorum
Dat.
convenustato
Acc.
convenustatum
convenustata
Voc.
convenustatum
convenustata
Abl.
convenustato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
convenustandus
Gen.
convenustandi
Dat.
convenustando
Acc.
convenustandum
Voc.
convenustande
Abl.
convenustando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
convenustanda
Gen.
convenustandae
Dat.
convenustandae
Acc.
convenustandam
Voc.
convenustanda
Abl.
convenustanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
convenustandum
Gen.
convenustandi
Dat.
convenustando
Acc.
convenustandum
Voc.
convenustandum
Abl.
convenustando

Supines

accusative: convenustatum; ablative: convenustatu

Examples

Loading examples…