Logo
contraeo, contraire, contraivi(ii), contraitus:
Verb · 6th conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
= go against, oppose; make resistance; (w/DAT);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1contraeocontraimus
2contraiscontraitis
3contraitcontraeunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcontraire
activeperfectcontraivisse
passivepresentcontrairi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
contraite
future
PersonSingularPlural
2
contraito
contraitote
3
contraito
contraeunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
contraiere
contraimini
future
PersonSingularPlural
2
contraitor
3
contraitor
contraeuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
contraitus
contraiti
Gen.
contraiti
contraitorum
Dat.
contraito
Acc.
contraitum
contraitos
Voc.
contraite
contraiti
Abl.
contraito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
contraita
contraitae
Gen.
contraitae
contraitarum
Dat.
contraitae
Acc.
contraitam
contraitas
Voc.
contraita
contraitae
Abl.
contraita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
contraitum
contraita
Gen.
contraiti
contraitorum
Dat.
contraito
Acc.
contraitum
contraita
Voc.
contraitum
contraita
Abl.
contraito

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
contraeundus
Gen.
contraeundi
Dat.
contraeundo
Acc.
contraeundum
Voc.
contraeunde
Abl.
contraeundo
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
contraeunda
Gen.
contraeundae
Dat.
contraeundae
Acc.
contraeundam
Voc.
contraeunda
Abl.
contraeunda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
contraeundum
Gen.
contraeundi
Dat.
contraeundo
Acc.
contraeundum
Voc.
contraeundum
Abl.
contraeundo

Supines

accusative: contraitum; ablative: contraitu

Examples

Loading examples…