constabilio, constabilire, constabilivi, constabilitus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th · Transitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= establish; put on a firm basis; strengthen; confirm, make firm (L+S);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | constabilio | constabilimus |
| 2 | constabilis | constabilitis |
| 3 | constabilit | constabiliunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | constabilire |
| active | perfect | constabilivisse |
| passive | present | constabiliri |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | constabili | constabilite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | constabilito | constabilitote |
| 3 | constabilito | constabiliunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | constabilire | constabilimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | constabilitor | — |
| 3 | constabilitor | constabiliuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | constabilitus | constabiliti |
| Gen. | constabiliti | constabilitorum |
| Dat. | constabilito | — |
| Acc. | constabilitum | constabilitos |
| Voc. | constabilite | constabiliti |
| Abl. | constabilito | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | constabilita | constabilitae |
| Gen. | constabilitae | constabilitarum |
| Dat. | constabilitae | — |
| Acc. | constabilitam | constabilitas |
| Voc. | constabilita | constabilitae |
| Abl. | constabilita | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | constabilitum | constabilita |
| Gen. | constabiliti | constabilitorum |
| Dat. | constabilito | — |
| Acc. | constabilitum | constabilita |
| Voc. | constabilitum | constabilita |
| Abl. | constabilito | — |
Supines
accusative: constabilitum; ablative: constabilitu
Examples
Loading examples…
