Logo
consolo, consolare, consolavi, consolatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Lesser
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= console, cheer, comfort; (PASS) console oneself, take comfort;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1consoloconsolamus
2consolasconsolatis
3consolatconsolant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconsolare
activeperfectconsolavisse
passivepresentconsolari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
consola
consolate
future
PersonSingularPlural
2
consolato
consolatote
3
consolato
consolanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
consolare
consolamini
future
PersonSingularPlural
2
consolator
3
consolator
consolantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
consolatus
consolati
Gen.
consolati
consolatorum
Dat.
consolato
Acc.
consolatum
consolatos
Voc.
consolate
consolati
Abl.
consolato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
consolata
consolatae
Gen.
consolatae
consolatarum
Dat.
consolatae
Acc.
consolatam
consolatas
Voc.
consolata
consolatae
Abl.
consolata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
consolatum
consolata
Gen.
consolati
consolatorum
Dat.
consolato
Acc.
consolatum
consolata
Voc.
consolatum
consolata
Abl.
consolato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
consolandus
Gen.
consolandi
Dat.
consolando
Acc.
consolandum
Voc.
consolande
Abl.
consolando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
consolanda
Gen.
consolandae
Dat.
consolandae
Acc.
consolandam
Voc.
consolanda
Abl.
consolanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
consolandum
Gen.
consolandi
Dat.
consolando
Acc.
consolandum
Voc.
consolandum
Abl.
consolando

Supines

accusative: consolatum; ablative: consolatu

Examples

Loading examples…